'Schilderijen van Sophie Van den Berghe zag ik voor de eerste maal op een groepstentoonstelling van academieleerlingen. Zij presenteerde enkele werken die opvielen door hun samenhang, door een coherentie in de werkwijze, de sfeer en de uitwerking van een thema. Sophie streeft niet naar het aantrekkelijke van levendige kleuren noch naar de toegankelijkheid van de duidelijk leesbare afbeelding of vorm. Zij zoekt en zij wil de weergave van dieper liggende impulsen, de uitdrukking met visuele middelen van dat wat enkel met beelding kan worden gezegd en niet met woorden vertaald of vertolkt. Sophie richt zich niet op een afbeelding van de dingen die we om ons heen zien en kennen, maar zij streeft naar een eigen persoonlijke beelding. Zij zoekt niet de aantrekkelijkheid door middel van sierlijke lijn, fraaie vorm en liefelijke kleur, maar expressievolle, op het oog en in het gemoed beklijvende uitdrukking. wie de fraaie weergave van bekoorlijke dingen uit onze omgeving wenst, moet het elders zoeken. Hier gaat het schilderen dieper, reikt het verder.'

Kunstcriticus Jaak Fontier. December 2004.